وقتی نوبت به انتخاب بین لوله های بدون درز و جوشکاری می رسد، عوامل مختلفی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. هر دو نوع لوله مزایا و معایب خود را دارند.و درک این تفاوت ها برای تصمیم گیری آگاهانه بسیار مهم استدر این مقاله، ما سه سوال کلیدی در مورد لوله های بدون درز و جوش را بررسی خواهیم کرد و بینش هایی را برای کمک به شما در نتیجه گیری ارائه می دهیم.
لوله های بدون خیاط بدون خیاط جوشکاری ساخته می شوند، در حالی که لوله های جوشکاری با اتصال دو یا چند قطعه فلز از طریق جوشکاری ایجاد می شوند.عدم وجود خیاط در لوله های بدون خیاط باعث می شود آنها قوی تر و قابل اطمینان تراز سوی دیگر، لوله های جوش داده شده مقرون به صرفه تر و تولید آنها آسان تر است.که باعث می شود آنها را برای کاربردهای مختلف انتخاب کنند..
در مورد کاربردهای با فشار بالا، لوله های بدون درز به طور کلی برتر در نظر گرفته می شوند. عدم وجود جوش در لوله های بدون درز اطمینان از قدرت یکنواخت در سراسر لوله را تضمین می کند.آنها را برای مقابله با محیط های با فشار بالا مجهز تر می کند.لوله های جوش داده شده، اگر چه قادر به تحمل فشار قابل توجهی هستند، ممکن است نقاط ضعیف در بخیه های جوش داده شده داشته باشند.لوله های بدون درز اغلب انتخاب مورد علاقه برای صنایع مانند نفت و گاز هستند، پتروشیمی و تولید برق.
مقاومت در برابر خوردگی یک عامل حیاتی است که باید در نظر گرفته شود، به ویژه هنگامی که لوله ها در معرض محیط های خشن یا مواد خوردنی قرار می گیرند.فرآیند تولید لوله های بدون درز شامل استفاده از بلیت های فولادی جامد است، که منجر به ترکیب و ساختار یکنواخت تر می شود. این یکنواخت باعث می شود لوله های بدون درز در مقایسه با لوله های جوش خورده کمتر در معرض خوردگی باشند.جایی که فرآیند جوش می تواند ناخالصی ها را وارد کند و مقاومت مواد را در برابر خوردگی تضعیف کند.
